Mariage indien งานแต่งงานสไตล์อินเดีย

Grande surprise qui nous attend !!

เซอร์ไพรส์ !! งานแต่งงานสไตล์อินเดีย !!

Une grande surprise nous attendait en arrivant à l’hôtel !!! Le manager de l’hôtel nous avait préparé des costumes traditionnels en nous donnant le rendez-vous au petit temple hindou devant l’hôtel à 18h. Quand nous somme arrivés, nous nous sommes installés autour du feu. L’homme qui dirige la cérémonie (je vais l’appeler le « prêtre ») a attaché nos mains avec un tissu et ils devaient rester attachés durant la cérémonie. Ensuite, Franck a dû appliquer la poudre rouge sur mon front. Mais.. il n’a pas bien réussi donc le prêtre a voulu montrer comment faire. Il a failli mettre un point rouge sur mon front mais tout le monde a crié en parlant en hindi mais je n’ai pas trop compris. Je suppose que ça doit être absolument le marié qui doit le faire. Finalement, le marié a réussi à le faire (comme vous pouvez voir sur la photo… lolll ).

เอาล่ะ มาต่อกันจากบทความที่แล้ว พอมาถึงที่พักปุ๊บ ผู้จัดการที่พักก็ได้เตรียมชุดสไตล์อินเดียมาให้พวกเรา แล้วก็บอกให้พวกเราไปเปลี่ยนชุดและมาเจอกันข้างหน้าตอน 6 โมงเย็น เมื่อถึงเวลานัดหมาย ผู้ทำพิธีก็ได้ก็บอกให้พวกเรามานั่งและผูกข้อมือพวกเรา หลังจากนั้น เจ้าบ่าวก็จะต้องแต้มบินดิ (แป้งสีแดงๆ) ลงบนหน้าผากเรา ถ้าถามว่าเจ้าบ่าวทำสำเร็จมั้ย ??? ตอบเลยว่าม่ายยย ผู้ทำพิธีเลยจะต้องสาธิตให้เจ้าบ่าวดู  แต่เมื่อมือของเค้ากำลังจะโดนหน้าผากของเรานั้น ก็มีเสียงตะโกนจากชาวบ้านที่มาดูพิธีแต่งงานของเรา พร้อมทั้งพูดภาษาฮินดี ซึ่งเราเดาได้ว่าพวกเค้าอาจจะกำลังบอกว่า « อย่านะ เจ้าบ่าวจะต้องเป็นคนแต้มเท่านั้น ถ้าเธอแต้มบนหน้าผากของหล่อน ก็เท่ากับว่าเธอเป็นเจ้าบ่าวของเธอน่ะสิ !! »  อะไรประมาณนี้  แต่แล้วในท้ายสุด เจ้าบ่าวตัวจริงของเราก็แต้มได้สำเร็จ เย่ !!  ขอเชิญรับชมภาพประกอบด้านล่าง

L’étape suivante, je devais manger les gros morceaux de sucre de sa main et il devait faire pareil. Ensuite, nous sommes allés prier devant la statue de la déesse. Pour cela, je devais toujours rester derrière mon mari (sinon les indiens ne seront pas contents).

ขั้นตอนต่อไป เราต้องป้อนของหวานให้กันและกัน (ซึ่งเป็นก้อนเล็กๆ แห้งๆ รสชาติหวานๆ) หลังจากนั้นเราก็เดินไปเคารพพระแม่ ผู้ทำพิธีบอกเราว่าต้องเดินตามหลังเจ้าบ่าวเท่านั้น เดินนำหน้าไม่ได้ เดินคู่กันก็ไม่ได้ ถือว่าผิด !!

Ce qui m’a beaucoup impressionné c’est le nombre de nos invités que nous ne connaissions pas. Quand la cérémonie commence, on dirait que tout le village est venu assister à notre cérémonie !! Ils ont voulu prendre les photos avec nous, enregistrer la vidéo etc.. Le manager de l’hôtel nous a dit que tous ces gens étaient très contents que nous célébrions notre mariage dans leur petit village. Cela les comble de bonheur. C’est pareil pour nous.

สิ่งที่ทำให้เราประหลาดใจอย่างมากก็คือ ผู้คนที่มาชมพิธีแต่งงานของเราอย่างล้นหลาม เรียกได้ว่าน่าจะมากันทั้งหมู่บ้านเลยก็เป็นได้ ทั้งๆที่เราก็ไม่รู้จักกันมาก่อน แต่ละคนถ่ายรูป ถ่ายวิดีโอเรา มาขอถ่ายรูปกับเราอย่างกับเราเป็นแบรด พิทท์ กับแองเจลิน่า โจลี  ผู้จัดการที่พักได้บอกกับพวกเราว่าชาวอินเดียที่มาดูงานเรานี้ดีใจมากที่เรามาจัดพิธีแต่งงานในหมู่บ้านเค้า ซึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆ  สิ่งนี้ถือเป็นความสุขของพวกเค้า  เราก็อยากบอกพวกเค้าเหมือนกันว่าเราก็มีความสุขไม่ต่างจากพวกเค้าเช่นกัน