Ranakpur รานัคปูร์

Ranakpur et petit tour en train local

เมืองรานัคปูร์กับทางรถไฟชนบทสายเล็กๆ

Après avoir pris le petit déjeuner à l’hôtel, ce fut l’heure de quitter Udaipur. Sur le chemin, nous avons visité les temples Jaïns à Ranakpur qui datent du 15^ème siècle et 16^ème siècle. Le temple d’Adinath ou de Charmuka sont entièrement en marbre. Nous trouvons leur architecture spectaculaire !! La première règle importante à respecter avant d’entrer dans les temples Jaïns est d’enlever notre ceinture et tous les objets en cuir parce que tous les être vivants, animaux, insectes sont sacrés.

หลังจากที่เราทานอาหารเช้ากันเสร็จเรียบร้อย ก็ถึงเวลาที่ต้องบอกลาเมืองอุทัยปุระ ในระหว่างทาง เราได้เยี่ยมชมวัดของศาสนาเชนซึ่งสร้างขึ้นในระหว่างศตวรรษที่ 15 และ 16 ณ เมืองรานัคปูร์  

Après la visite, nous avons poursuivi la route jusqu’à notre hébergement à Jojowar.

หลังจากที่เยี่ยมชมวัดกันเสร็จเรียบร้อย เราก็เริ่มเดินทางไปยังที่พักของเราในคืนนี้ที่ โจโจวาร์

Le lendemain, nous avons eu l’occasion de prendre un petit train local qui relie un petit village à un autre village (je ne me souviens plus des noms). Nous avons choisi une place à côté de deux femmes indiennes (je suppose que ça doit être la mère et sa fille) et un homme âgé indien. Nous avons communiqué avec le sourire et les gestes car ils ne parlaient pas du tout anglais. Et nous, la langue hindi ? Oui, juste « Namasté » !! Malgré la barrière de la langue, nous avons pu nous comprendre un petit peu. La mère a essayé de mettre le foulard sur ma tête correctement et de m’apprendre quelques mots en hindi. C’était vraiment un petit moment très joyeux pour moi.

เช้าวันรุ่งขึ้น เราได้มีโอกาสไปขึ้นรถไฟชนบทสายเล็กๆที่เชื่อมต่อระหว่างหมู่บ้านแต่ละหมู่บ้าน ซึ่งเราเองก็จำชื่อหมู่บ้านไม่ได้แล้ว 5555 ในตอนที่ขึ้นรถไฟ เราได้เลือกที่นั่งใกล้ๆกับสาวอินเดียสองคน (เดาว่าน่าจะเป็นแม่ลูกกัน) แล้วตรงข้ามก็มีผู้ชายอินเดียวัยกลางคนคนนึงนั่งอยู่ (แต่จากรูปจะเห็นได้ว่ามีผู้ชายอีกคนนึงมานั่งด้วย)  เราสื่อสารกันด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจและภาษามือ เพราะป้าแกพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ส่วนภาษาฮินดีของเราเรอะ ก็ได้แค่ นะมัสเต  แต่ถึงแม้นว่าจะมีอุปสรรคในเรื่องของการสื่อสาร เราก็รู้สึกได้ถึงความน่ารักและมีน้ำใจของชาวอินเดียคนนี้ ป้าแกก็พยายามมาจัดการใส่ผ้าคลุมศีรษะให้เราใหม่พร้อมทั้งสอนภาษาฮินดีให้อีกด้วย ถือว่าเป็นความประทับใจในการขึ้นรถไฟสายเล็กๆสายนี้

Après ce petit tour en train, nous sommes retournés à l’hôtel. Une grande surprise nous attendait !!! À SUIVRE…. !!

หลังจากที่เราลงจากรถไฟเรียบร้อย ก็ถึงเวลาที่ต้องกลับที่พัก คราวนี้แหละ มีเซอร์ไพรส์ใหญ่รอเราอยู่ โปรดติดตาม .. !!!!